بعد از سیل های فروردین98 در کشور عزیزمان، باید هم درس بگیریم و برای جلوگیری از سیل های دهه های آینده، از الان به فکر آبخیزداری باشیم. میدانیم که پهنه های آبخیزها از دیرباز در اثر چرای دام، دامداری گله رانی، تغییر کاربریهای طبیعت از زراعت دیم های غیرمجاز گرفته تا ساخت و سازهای غیرمجاز و توسعه ناپایدار شهرها و روستاها و عدم رعات حریم رودخانه های و دره ها دچار معضل تخریب منابع طبیعی هستند. در نتیجه پوشش گیاهی فوق العاده ضعیف و کم تراکم شده و خاکشویی و رواناب و سیل زیاد شده اند.
چه باید کنیم؟
باید جهش عظیم در آبخیزداری ایجاد نماییم. تثبیت بیولوژیکی و احداث سی بندها و رسوبگیرها از بالادست حوزه های آبخیز تا پایین دست آنها.
تثبیت بیولوژیکی در بخش آبخیزداری نیازمند دگرگونی است. چون در عرصه های منابع طبیعی هر آنچه از گونه های موجود استقرار دارند. باید تقویت شوند. یعنی با کاشت عناصر گیاهی، پوشش را افزایش دهیم. در حالیکه عملا با بذور گیاهان علفی نظیر اسپرس و یونجه پروژه های تثبیت بیولوژیک با کمیت و کیفیت پایین اجرا می شوند. در حالیکه عناصر اصلی یعنی درختچه ها، بوته ها و گیاهان خشبی که نقش اصلی در تثبیت بیولوژیکی دارند به فراموشی سپرده می شوند.
در بررسی حوزه عمارلو مهمترین گونه های برای تثبیت بیولوژیکی مشخص شدند که عبارتند از :
بادام کوهی، تنگرس، پرند، گون ها، زاالک، ارس، گیاهان مرتعی علفی
مهمترین اقدام برای شروع کشت این نوع گونه ها، ایجاد نهالستان آبخیزداری در تمام استانها است تا در هر استانی با شرایط اکولوژیکی آن منطقه، نهالهای مناسب آبخیزداری تولید شود. ما در استان گیلان قصد ایجاد نهالستان را داریم. به امید موفقیت
تراژدی بیکاری تحصیل کرده های جنگلداری،مرتعداری و آبخیزداری
بررسی اهمیت علل بروز فساد رشوه در مدیریت منابع طبیعی (مطالعه موردی در استان گیلان)
های ,آبخیزداری ,تثبیت ,بیولوژیکی ,سیل ,گیاهان ,تثبیت بیولوژیکی ,ایجاد نهالستان ,در تثبیت ,در حالیکه ,می شوند
درباره این سایت